Aralık 2024’te Uluslararası Standardizasyon Örgütü (ISO), kozmetik ürünlerinin Güneş Koruma Faktörünü (SPF) değerlendirmek için iki yeni yöntem tanıttı. Bu yeni standartlar, kozmetik endüstrisinin geleneksel in vivo SPF test yöntemlerine in vitro alternatifler geliştirme taahhüdünü yansıtıyor.
In Vivo ve In Vitro Testler
Aralık 2024’e kadar SPF testi için standart yöntem, gönüllüler gerektiren bir in vivo yöntemiolanEN ISO 24444:2020’ydi. Buna karşılık, in vitro – Latince “camın içinde” anlamına gelir ve canlı bir organizmanın dışında gerçekleştirilen testi ifade eder.
Avrupa Komisyonu, 2006/647/EC sayılı Tavsiye Kararında, in vivo testlerle ilişkili etik endişeleri vurguladı ve in vitro alternatiflerin geliştirilmesini teşvik etti.
Son yıllarda, güneş bakım endüstrisi alternatif SPF test yöntemleri üzerinde yoğun bir şekilde çalıştı ve şu gibi temel zorluklarla karşılaştı:
- ISO 24444:2019/AMD 1:2022 (in vivo standardı) ile elde edilen sonuçlara eşdeğer ve karşılaştırılabilir sonuçların sağlanması.
- Tekrarlanabilir ve yeniden üretilebilir sonuçlara ulaşmak.
- Fotodegradasyon etkilerinin göz önünde bulundurulması.
Yeni ISO standartları
Bu zorlukların üstesinden gelmek için, kişisel bakım şirketleri ve laboratuvarlar da dahil olmak üzere 28 ortaklı bir konsorsiyum, artık resmi olarak yayınlanan iki yeni SPF test yöntemini değerlendirmek ve standartlaştırmak için iş birliği yaptı:
- ÇİFT PLAKA YÖNTEMİ (DPM)
Yeni ISO 23675:2024’te özetlenen tamamen in vitro bir yaklaşım.Cosmetics Europe uzman üyeleri tarafından geliştirilen bu yöntem,güvenilir, tekrarlanabilir ve yeniden üretilebilir sonuçlar sağlarken insan gönüllülere olan ihtiyacı ortadan kaldırır.
Emülsiyonlar ve alkollü tek fazlı formülasyonlar için uygundur ancak tozlar, sıkıştırılmış (preslenmiş) ürünler veya stick ürünler için uygun değildir. Ek olarak, bu yöntem güneş koruma ürünlerinin su direncini değerlendirmez, ancak yalnızca statik bir güneş koruma faktörünün belirlenmesi içindir.
- HİBRİT YAYGIN YANSIMA SPEKTROSKOPİSİ (HDRS)
ISO 23698:2024’te özetlenen, fizyolojik bir cilt tepkisi gerektirmeden güneş kremi ürünlerinin invaziv olmayan bir optik değerlendirmesine olanak tanıyan hibrit bir yöntemdir. Bu yöntem, biyolojik reaksiyonlara dayanmadan SPF, UVA koruma faktörü ve kritik dalga boyunu değerlendirir. Emülsiyonlar ve tek fazlı formülasyonlar için uygundur, ancak toz bazlı güneş kremleri için etkinliği henüz değerlendirilmemiştir. Standart, güneş yanığı ve UVA korumasını değerlendirmek için bir güneş kremi ürününün cilt üzerindeki mutlak spektral emilim özelliklerini belirlemek için özellikleri özetler. Ultraviyole (UV) ışınlarını emen, yansıtan veya dağıtan bileşenler içeren ve doğrudan cilt teması için tasarlanmış ürünler için geçerlidir.
Her iki yöntem de ISO 24444’e dayalı in vivo değerlendirmelerle korelasyon göstermektedir.